İkinci bölümümüzde cumhuriyet ten 1970 yılına kadar olan bölüm olacak. Beyoğlu osmanlı döneminde olduğu gibi cumhuriyet döneminde de meyhaneleri , tiyatro ve sinemaları ile eğlence merkezi olmasının yanında bir kültür merkezi yaşayan bir tarih olma özelliğini sürdürdü. Orhan Veli , Nazım Hikmet , Cemal Süreyya , Ahmet Hamdi Tanpınar önce krepen deki koltuk meyhanelerinde demlenir ve soluğu balık pazarında veya Baylan pastanesinde alırlardı. 6-7 Eylül olaylarından sonra Beyoğlu eski Beyoğlu değil şekil değiştiren , esnafın , yaşayanların farklılaştığı ve geride kalanların mutsuz ve korku içinde yaşadığı kötünün iyiyi kovduğu bir Beyoğlu olmuştu. Bu yeni döneme ayak uyduranlar birde Beyoğlu sevdalıları kalmıştı. 50 ‘li yıllarda pavyonlar değişim gösterip daha fazla artmaya başlamışlardır. Balık pazarı sağlı sollu pavyonlar açılmış,buradaki Hisar Pavyon günümüze kadar gelmiştir.üstüste Beyoğlu’nun bir çok sokağında yerel kumarhaneler açılmış ve kumarhanelerin bir çok ünlü müdavimi vardır. Kulis barı unutmamak gerek,bir çok aydın ve sanatçının gittiği yerlerden birisidir. Ayrıca bar öncesi gidilen , cumhuriyet , degüstasyon meyhanelerini unutmamak gerek . Bu arada en güzel kıyafetler Beyoğlu’nda satıldığı İçin anneler ve babalar çocuklarını Beyoğlu’na alışverişe getirirlerdi. Anlatmak istediğim aslında Beyoğlu kültür , sanat ,alışveriş ve çok güzel kumaşlar ve oyuncakların satıldığı rengarenk bir yerdi. Ha terzi Mualla’yı unutmamak gerek, 1970 yılına gelirken siyasi ortamdaki kargaşada Beyoğlu ‘da nasibini alıyordu .sinama ya , tiyatro ya, meyhane ye ve bara gidilemeyen zor günler başlıyordu Beyoğlu’nda yeni değişim ve dönüşüm ve zor günler kapıdaydı yapılacak tek şey ayak uydurmak olacaktı.
 |
YanıtlaYönlendir
|
